DUYGULAR PRANGADA
Ne biçim bilmecedir, bu ne biçim kördüğüm
Prangayı hasrete, vurmuşlar çözemedim
Altında kalıyorum, devriliyor ördüğüm
Gönlümün duvarını, yıkmışlar sezemedim
Bir damlada ıslandım, derya ve denizken ben
Meltemin bile yetti, alaborada yelken
Bak herkes sevdiğine, her bir şeyi sunarken
Sükuta yattı bu aşk, dilsizler yazamadım
Söküldü birer birer, şu gönül düğmelerim
Akortsuz ses vermiyor, aşkına nağmelerim
Yüzümde sahte maske, kesildi gülmelerim
Sensiz garip bu beden, yine de bezemedim
Kaç takvimler eskidi, yaprak yaprak tükendim
Sanki nazara geldim, belki de tütsülendim
Bir damlacık suyuna, dayanmıyor şu bendim
Sular seller gibiyim, yanına sızamadım
Basiretim kesildi, aşkına kilitlendim
Yarım yamalak sevdin, masumca ümitlendim
Kaç kez karar verdim de, kaç yüz kez niyetlendim
Kazma kürek top yekün, kuyunu kazamadım