Belki adımlarındır seni ayakta tutan
Ama her adım aklından yüreğinedir
Seni bir ömür sırtında taşıyan
Kimi zaman acıdır sırtını kamçılayan
An gelir acı koynunda beslediğin bir yılan
Ama kaldırdıkça anlını hayatın bükümüne
Kaburgandan fışkıran koskoca bir yürektir
Seni bir sonraki güne umutla taşıyan
Hem de sırtına vurmuş
Kaderinin ilmiğinden seni kendine bağlayan
Belki ellerine kelepçe olur dertlerin
Ayaklarındaki prangalar yorgunluğun iz düşümü
Gölgen bile kaçak kalmış bedenine
Aynada gördüğün sadece sana benzemekte
Bir gün yeni doğan bir çocuğun mavi gözlerinde
Suretine işlenmemiş sevdalar sana el vermekte
Beyaz bir sayfada kalemin elinde
Yüzünü kendi ellerinle çizmekte
sende güneşi göreceksin çocuk
Doğudan doğmadan
Göğsünün ak limanlarında kızıl mutluluklarla
Sana gülümseyen yüzlerce yüz içinde
Seni karanlığın çıldırtan deminde bulacak
Binlerce yıldır sana yaşayanı
Bir anka kuşunu avuçlarına bırakacak
Sende uçuracaksın sevdalarını
Sende seveceksin
Sende öleceksin
Ama yaşamından sana kalanlar
Önünde olanlara ışık olacak
Işığınla yarının çocuklarına gün doğumunu göstereceksin
