Ýyi ki ölerek ayrýlýp gittin.

Her gün zehir þerbet sunuldu, içtin,

Erkenden gülerek sýyrýlýp gittin.

Pisliðin olamaz basit adiler,

Seni horladýlar, tatlý yediler.

Haberin bile yok, hýrsýz dediler;

Sevaplar alarak doðrulup gittin.

Bir gün yaþamaktan tatlar almadýn,

Halini bilecek bir dost bulmadýn,

Huzur içinde bir namaz kýlmadýn,

Acýya dalarak doyrulup gittin.

Doðunca horlanmýþ garip bir kuldun,

Çeyrek ömürde kor ateþte kaldýn,

Ahlarýný Hak’a, tek dosta saldýn,

Erken dert bularak kayrýlýp gittin.

Kadýn doðmuþ olmak suçundu senin,

Cahil býrakýldýn, yoktu bir fennin,

Her gün kýrýlýrdý gönülde tenin,

Kimsesiz kalarak sýyrýlýp gittin.

Ne yazsam çektiðin tam anlatýlmaz,

Özürlü eþine(!) söz dinletilmez,

Dursunî ne dese ses inletilmez,

Gülleri yolarak eðrilip gittin.

Dursun Yeþil –2008