Öyle bir sarmaya, aldı ki beni
Gönül iplerini, kesemiyorum.
Başkasına sakla dedim ökseni
Deli poyraz gibi, esemiyorum.
Gündüz meşgul eder, gece rüyamda,
Ay gibi parlıyor, çevremde yanda.
Bir âşık olarak, buna dayanda
Deli poyraz gibi, esemiyorum.
Uzak kal dedikçe, yakınlaşıyor,
Doruklara çıksam tez ulaşıyor.
Rüyam bile, bu olaya şaşıyor
Deli poyraz gibi esemiyorum.
Sevgisini belli, etmez bir anda,
Soğukkanlı, eşi yoktur cihanda.
Sihirli kilitle, kaldım kapanda
Seli poyraz gibi esemiyorum.
Benim kumandanım, benim şerifim,
Öbür dünyada da, önderim pirim.
Çiçekten alınan, demli iksirim
Deli poyraz gibi,esemiyorum.
........2026......26/ 04/ 2011
(
Esemiyorum başlıklı yazı
Çiçek..İzmir tarafından
27.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
