Sen; yalnýz ve karanlýk gecemde,

Estin bir bahar rüzgarý gibi bu gece.

Ve sen benimle sabahladýn gecemde,

Daima artýk kalacaksýn kalbimde,

Ýnan hiç bitmesin istedim bu gece.

Mani olamadým, her zamanki gibi bitti yine.

Seninle tekrar hasret kaldýðým sevmeyi öðrendim,

Etten kalbimin sadece et olmadýðýný gördüm,

Ne kadar sevmeye muhtaç olduðumu anladým,

Ýsmini anmakla bile kalbimde bir sýzý duydum.

Ben seninle tekrar sevgiyle, saygýyla yaþamaya alýþtým,

Ýçime prangalarla hapsolmuþ sevgiyi paylaþmaya baþladým,

Ruhumda güzelliði, rahatlýðý ve huzuru hissettim,

Kaybolan yýllarýmý deðil günü, aný yaþamayý öðrendim,

Elimde deðil, seni sevdim ve her zaman seveceðim,

Rahatsýz deðilim, açýkça hislerimi söyleyebildim,

Eðer bu bir aþk ise seninle ilk kez aþký öðrendim…

                             C.T.     29/04/2011        11.20