Bende kalan resmini kendime ödül sayıp
Tam karşı duvarıma astığım o yerdesin
Senli zamanlarımı düşlerimde kutsayıp
Sonsuz bir umut ile soruyorum nerdesin
Hani o gün giderken çorapsız bastığımda
Kurumamış bir türlü rüzgâra astığımda
Halen daha çıkmamış yıllardır yastığımda
Sana ait kokunu arıyorum nerdesin
Ömrümdeki vefasız senelere yanarak
Dert yükleyip kaleme hecelerde anarak
Mesafeleri aşıp geleceksin sanarak
Gene aynı hayalı kuruyorum nerdesin
Hasretim her sabaha yeni baştan doğarken
Hanı o gittiğin gün gene hüzün yağarken
Şafak ilk ışıkları gecesine sağarken
Her baktığımda seni görüyorum nerdesin
Aradım yüreğimin canhıraş yarasından
Anlatıyorum seni kalemin karasından
Her gece uyku ilen uyanık arasından
Rüyalarımı hayra yoruyorum nerdesin
Senden hatıra kalan tek bir anı satmadım
Nerdesin hayalinden başka bir tat tatmadım
Yüreğimde yangını kimseye anlatmadım
Özlemi ilmek ilmek örüyorum nerdesin
Hasreti her günüme harman edip sayarken
Senin için tuttuğum son yıldızda kayarken
Beklediğimi bilip sözlerinden cayarken
Tam bıraktığın yerde duruyorum nerdesin.
Ayşe Kadıoğlu Yıldız