Çekmese şu analar , ayrılık acısını

Ayırmayın onlardan ,  yüreğin yarısını

Dindiremez hiç kimse, sinenin sancısını

Kanatmayın ne olur, ananın yarasını


Ağlasa da gözleri , hep gülmeye çalışır

Yavrusu mutlu diye, acılara alışır

Dünya üstüne gelse, evlat için savaşır

Kanatmayın ne olur, ananın yarasını


Semadadır elleri, diller ise niyazda

Şahlanır kaygıları , saklanan her avazda

Su serpiver kalbime, arada bir de yazda

Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.


Yükseliyor özlemin, inanki perde perde

Aklımda  binbir soru ,acaba şimdi nerde?

Benim kadar seveni, var mı şimdi o yerde?

Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.


Bu gün anneler günü, gönül senle sohbette

Anneciğin  bekliyor,senin için  gurbette

Hiç ayrılmamış gibi ,kavuşuruz elbette

Kanatmayın ne olur, ananın yarasını .

 

( Sinem başlıklı yazı BelkızGÜNAYDIN tarafından 5/7/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu