Online Üye
Online Ziyaretçi
Kokunu hiç unutamadım
Yıllar geçmiş olsa da ana
Analar Günü de varmış
O günü yaşayamadın ana
Anaya anne deniyor ama
İnsanlar ana kucağındadır
Yüz yaşın da olsalar da
En kutsaldır anasız Doğa’da
Ana kucağı ve baba ocağı
Söndüğünde bir buruk acı
Dertlere devadır taşı toprağı
Bir yıkık bacası olsa da
Doğulan toprağın her çiçeğin de
Güneşin de suyun da neşesin de
Dokunduğun sevginin yüreğin de
Her günüm de yaşıyor Ana
Ve oralarda konuşan diller de
Ve düşlerimin en güzelin de
Kokun popoma vurduğun
İki elinde ağlarken kucağın da
Dolaşır baba yurdunda Ana