Hiç bitmeyecekmiş sanıp harcadım.
Bedava sattığım gençlik yabancı.
Becerim olmadan işler kurcadım.
O günah, bu günah durdum geriye.
Kimse elden tutup çekmez, beriye.
Hızlı koşmak iste, geçmez seriye
Kesmez oldu, çürük beş, altı dişim.
Kaktırmayla gitmek bilmez, her işim.
Uykusuz gecede çekildi fişim.
Sofraya gelene söz etmez, yerdim.
Kuru yavan bulsam hamt olsun, derdim.
Yumruklar ensede, yaş elli erdim.
Eskisi gibi tat almıyor dilim.
Kötülük etmeye varmıyor elim.
İki asayla zor doğruldu belim.
Ağustos ayında kış, üşüyorum.
Bir basamak çıksam, üç düşüyorum.
Yorulmak bilmeden hep koşuyorum.
Yokuşları, dizim çıkamaz oldu.
Herkes âlim(!) olmuş, mükemmel kuldu.
Dursunî kaçtıkça musibet buldu.
İyilik ettiğim kullar yabancı.
Dursun Yeşil –2008