Mesnevice 2
Erenler sofrayı kurmuşlar,önce şükür diyen.
Duasını eyledi,huriler dedi hediyen.
Yediler içtiler şükrü sena eyleyip.
Dualar eşliğinde münacaat söyleyip.
Vakit öyğle olmuştu,ademin midesi bilir.
Elvan çeşidi geldi dua eyleyince fikir.
Akşama az kalmıştı,acıktılar yine.
Zikir için emrolundu,cennet meleklerine.
Yine sabah olmuştu güneş merhaba derken.
Bir güzel derviş geldi yemişler yerken.
Hoş sohbet biriydi,ilim irfan sahibi.
Cehaleti haktan,bir sebebe sığar gibi.
Dediler derviş bu sabah senden nasiplenelim.
Eyle duanı,aşımızı yiyip dinlenelim.
Yaradana sığındı,huşu içinde duası.
Dolup taştı ,nevale ile sefer tası.
Yemekler yendi,hamdu sena ettiler Hakka.
Dualarla şükreyleyip gittiler Hakka.
Fikir bu ,duramadı hakikati öğrenecek.
Dedi;dervişim kime duan,hangi geçek.
Şükür dedi;kimsin ,kimlerdensin ey derviş.
Biz Yunus derler Taptuk`un nasibine ermiş...
Bir dervişi yüzümüze sürdük ,duamız ona.
Şimdi söyler misin,kime zikrin,sorsak sana.
Güldü,Tabtuk`un kapısında kul olan derviş.
Dedi;niyet ala ise Rabbime gidermiş.
Sizin duacınıza dua eyledim,ben de.
Değil marifet bende,marifet asıl verende.
(
Mesnevice 2 başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
18.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
