Âsi serçem,
Gelip gelip,oturuyorsun baþ köþeye
elinde bir tebessüm
hece hece fýsýldýyorsun kulaðýma mâhur bir beste
efsûnlu gözlerinde soðuk hecelerde ýsýnýyor kýyasýya
ne olacak þimdi ,
söyle;
gül yüzlü hatunlar þuh kahkaha atýyor mu
caddelerin nemli koynuna..?
ve aþksýz yürekler deliþmence atýyor mu sahil kenarlarýnda Senin gibi..?
yürek burkacak kadar yüklenme,
sonra düþersin yüreðinin kuytularýna;
baþýna vura vura yalnýzlýðýný …
þimdi,kuþaðýmda,kýnýnda uyuyan küskün hançer gibi
her þey sessizliðe boðuldu.
yine kötü vurdu,sarsarak savurdun beni hayata
hüzün ilerliyor gidiþimin adýmlarýnda
bak,þehir sokaklarýyla birlikte uykuya daldý
gökyüzü eflâtuna çalmaya baþladý
mora dönmeye yakýn rengiyle bir bulut geçti gözlerimden
bölük pörçük görüntüler üþüþtü zihnime
üþüyorum…
kendi sesimin akýþýnda dolu dizgin koþuyor zaman
kirpiklerimin ucunda peydâh oldu ýslaklýk
çýðlýk çýðlýða susma ,
sensiz uykusuzluklarýmýn gözlerini yastýklara gömme zamaný
…
Allah kahretsin..!
ne zaman kendimi kaptýrýp ,Seni düþünsem;
yeniden kapatýyorum hayatýn þalterini
…