Gonca Gül
Gözyaşıyla yıkanan bağrı yanık gönüller
Karlar bile dayanmaz ilkbahar güneşine
Dualarla yalvaran nur yüklü kutlu eller
Koşup bir dal atıyor sevdamın ateşine
Kalbe ilham veriyor henüz açmış gonca gül
Engelleri aşarak gönül deryama bir gül
Aşk dolu nağmelerle feryat ediyor bülbül
Canlı cansız tüm âlem hayrandır ötüşüne
Gözyaşı şebnemiyle umut alır heceyi
Şafağa vuslat için hasret sarar geceyi
Yıldızlara soruyor gizemli bilmeceyi
Uğruna ser veririm çiçeğin gülüşüne
Ateş gibi kırmızı oluyor aşkın rengi
Mutluluk bulunmuyor bulamayınca dengi
Sevda kalbe girince ruhlar bulur ahengi
Her şeyimi veririm yürekten öpüşüne.
03.04.2004
(
Gonca Gül başlıklı yazı
Ali ÖZKANLI tarafından
6/16/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.