Tükeniş
Bir sabun köpüğü gibi söndü
Korkulardan ırak sevinçler
Sicim gibi indi yaşlar
Çocuk rüyasında ölümü gördü
Ateşler yakmışlardı
Dev cüsseli kötülük körüklüyor
Ve kıvılcımlar saçılmış
İnsanlık kara dumanlarda boğuluyor
Öfkeliydi aşk hiç bu kadar kızmamıştı
Gönül saraylarını yıkmışlar
Papatyalar solmuş bahçelerde
Kurumuş nehirler yatağı çöl
Tek yeşil bırakmamışlar
Çocuk ağladı feryat etti
Bebekler doğmak istemedi
İnsanın dünyaya eziyetine
Hazin bir boyun büküşle melekler
Müdahale edemedi...
Tanrı kutsadı bebeleri
Aldı cennetine geri
Yarattığı o muazzam âleme
Yeni canlar göndermedi
Heyhat pişmanlık alevden bir oktu artık
Bütün bedenleri yaktı eritti
Battı vicdan dokusuna hançerler
İnsanlık nedamet için çok gecikmişti
Yalan, fitne, fesat, cin böcekleri gibi üremiş
Oluk oluk akıyor ormansız topraklara
Gölgesiz yangın yeri kuytular bile
Yok, sığınılacak tek bir yeşil vaha
Sessizlik hüküm sürüyor şimdi
Susmuş cehennem suçluları
Ziyan ettikleri dünyanın merhamet maskaraları
Tanrı aldı yanına asıl iman edenleri
Ve bıraktı onlara taş yüreklerini
Terk ettim haydı çırpının şimdi
'Kıyamet sizindir' dedi yanın kendi ateşiniz de
İnsan ki yarattıklarımın en muhteşemi
Siz karaya boyadınız suretinizde ki
Kudretimden yansıyan güzellikleri.
Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )
(
Tükeniş başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
30.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
