Ne insanlar tanıdım bu dünyadaYüz defa iyilik yaparsın
Ne hikmettir bir türlü anlayamadım
Yine de yaranamazsın
Bir defa kötülük yapmaya gör
Bir daha yerden kalkamazsın
Bundan sonra da feriştah olsan
Başının üstüne taç olamazsın
Ben bıraktım taç olmayı
Yeter ki gönül bırakmasın
Esas bu işin zor yanı nedir bilirmisin
Yıllardır dost diye bağrına basarsın
Bir kerecik de olsa dar gününde
Dostum, arkadaşım diye elini uzatsın
Yok be kardeşim sakın elini uzatma
Yoksa elini, ayağını yakarsın
Aman ha ölüm seni bulana kadar
Dünya yüzünde cehennemde yanarsın
Bir de millete karşı göz göre göre
Utanmadan, sıkılmadan yalan atarsın
Çaresi yok elinden bir şey gelmez
Kendi kendine hem okur hem yazarsın
Bakalım sonu nereye varacak
En sonunda benim gibi şifayı kaparsın
Ondan sonra uğraş bakalım
Hayvan olan hayvanı insan kılığına sokarsın
Gözünle gördüğün mahlukat
Yaradanın huzurunda insan yerine geçer
Aklı başına gelsin diye daha çok beklersin
Bir de bakmışsın ömrün biter
Ben ne yaptım böyle diye dizini döversin
Hiç bir umudun yerine gelmez
Boşu boşuna da günaha girersin
Öyle bir hale gelirsin
Küfre bile gülersin...
06.07.2011
(
491- Küfre Bile Gülersin başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
6.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
