Neşe ile kahvaltılarını yaptılar. Tam evden çıkarken Selim’in telefonu çaldı. Telefona bakınca yüzü değişti Selim’in. Arayan Binnur’du.
-Selim canım günaydın. Biz hazırız onu söylemek için aradım. Nerede buluşalım?
-Binnur Hanım, havaalanında buluşuruz. Ben alana gidiyorum. Ha birde sadece Selim demen yeterli. Alanda görüşürüz.
Nil tüm konuşulanları duymuştu. Selim’ in koluna girdi. Sıkıca tutundu. Dışarı çıkarken ilk kez böyle davranıyordu Nil. Adeta benim yerim senin yanın der gibiydi… Haklı sebepleri de vardı aslında…
Alana gitmeden Nil’i işyerine bıraktı. Selim devam etti alana. Telefonla İlknur’ u aradı. Onun ses tonu tüm soruları bir seferde yanıtlardı. Kızları duygularını saklayamazlardı babalarından.
-Günaydın canım yavrum nasılsın bakalım?
-Günaydın babacığım çok iyiyim, hepimiz iyiyiz. Dedemle alana gidiyoruz, varmak üzereyiz. Anneannem sabah erkenden gözleme yapmış dayım için sıcak sıcak yesin diye alana götürüyoruz. Ama aceleden sadece dayıma göre yapmış babacığım bize vermedi.
-Aysel Hanım daime en doğru kararları verir. Sizin payınızı saklamıştır.
-Bak babacığım sadece sana ve dayıma hazırlamış. Seninki patatesli sen öyle seviyorsun ya, bizi unuttu babacığım, unuttu…
Telefonun diğer ucundan kahkaha sesleri, Binnur’ un ben de size yaparım canlarım sesleri birbirine karıştı… o anda telefonda birden Aysel’ in sesi belirdi…
-Babacığım beni hiç sormadın, özlemedin mi? Ben dün gece annemle yattım babacığım. Sabah zor uyandırdılar. Oysa yurtta her sabah ilk ben kalkardım… Babacığım sen nasılsın? Özledim seni…
-Bende seni çok özledim canım yavrum… Bir dakika kızım bekle….
Telefondan gelen arabaların fren sesleri ve cam kırılma sesleriydi… Çarpışma sesi ve dış sesler birbirine karışmıştı…
-Babacığım, babacığımmmmmm… Babacığımmmmmm…. Babama bir şey oldu anne, babama bir şey oldu… Babacığımmmmmmmmmmmmmmmmm
Kasım Bey sağa yanaştı durdu, telaşla. İlknur telefonu aldı seslendi babasına ama yanıt yoktu… Sadece konuşan bağrışan insan sesleri geliyordu ama Selim konuşmuyordu…
Husta o7/o7/2o11
Yazarın
Önceki Yazısı