Gözlerimi kapattým düþündüm gözlerini,

Sevmek bana imkansýzlýktan da uzakken,

seni bana sevdiren neydi.

Kanýn rengi gibi gül olmuþtu yüreðim gözlerine,

neydi sana köle olmamýn sebebi.

Düþündüm karanlýkta gözlerinle  yüreðimden geçenleri,

her düþüþümde olduðu gibi.

Kalkmaya çalýþtým düþüncelerimle,

Ýnat edercesine vurulmuþken gözlerine,

Neden yanýmda yoktun anlayamadým ve anlatamadým kendime,

Her þeye bir sebep bulurdum gözlerine düþmeden evvel,

Sevmeði  ve sevilmeði gözyaþlarýmla gömmeye baþladým seninle,

Derinliklere ulaþýncaya dek  hep ölüp dirildim bir  söz için

Haykýrýp söyleyemediðim , bilip de anlatamadýðým bir söz için,

Daldým kendimle gölün derinliklerine sýrf  anlayabilmek için gözlerini,

Yüzme bilmediðim halde süzüldüm gözlerinde,

Yine çýkmýþtým düþünceler aleminde 

Her seferinde olduðu gibi  yine yenilerek  açmýþtým gözlerimi gözlerin,

Her rüyada olduðu gibi gerçek sanýlmýþtý  gözlerinde süzülmem

Bir türlü söyleyemediðim sözü haykýrýyordum her defasýnda gözlerine,

Anlatamadýðým halde döküyordum harf alemine,

Derinliklerden çýktýðým halde hala derindi  içimde süzülen,

Ne söyledim ne haykýrdým ne kendime ne de gözlerine,

Bir söz için yine dalýyorum derin düþüncelerle karanlýða,

Bir türlü anlatýlamayanlar için yine süzülmeye gidiyorum,

Her seferinde olduðu gibi yine ayrýlýyorum gerçekler aleminden

gözlerin için seninle,

Yine kapattým gözlerimi daldým içimdeki sana.