Eyvah, eyvah, eyvah...Akşamınalacasında hain pusu var memedimin vatan sevdasına kurulmuş. Hangi ananın yüreğine köz düştü 14 Temmuz gecesi.Hangi ana yüreği cız etti belki birşey olmamıştır vesvesesiyle...Anne yüreği hisseder yaşar olanları dahası olacakları...13 şehit on üç anne onlarca kardeş bacı...Dahası milyonlarca Türk insanı hissetti bu acıyı ...O kurşunları atan ellere Allah belanızı versin diyerek beddua etti ettik ,şehitlerimizi acılarını içimizde hissederek...Bu gece belki de kabustu benim r kaç kez yatağa girdiysem battı yatak ,uyuyamadım sanki o çatışmanın ortasındaydım sabaha kadar uyuyamadım,uyumak istermedim hem de...Kurşunlar vızıldıyordu kulağımda, askerlerimize çarpan kurşunlar sanki etimi delip geçiyor da hiçbirşey yapamamanın bitkinliğini yaşıyorum...
Gencecik fidanlar düşüyor önüme de herbiri bir dağ oluyor yücelerde bakışları...Ahmet düşerken yere mehmete sesleniyor,mektubumu unutma diyor...Mehmet düşüyor onun ardından Hasana sesleniyor son anlarında...Hasan, Ahmet!in mektu...diyebiliyor ancak elindeki mektuba sıkı sıkıya tutunmuş gülen bir çehreyle ayrılıyor arkadaşlarından...
Arkasında bulunan komutanı Mesut bir bir düşen evlatlarının acısına daha fazla dayanamıyor gözlerinden süzülen yaşlara inat...Kükrüyor adeta dağ tepe kurt kuş bu heybetli sese secde ediyor,..Siz ölmediniz aslanlarım ,siz ölmediniz!!!
Kurşun sesleri ,bomba gürültüsü...düşen mehmetçiğin çıplıpında eriyip gidiyordu...Mesut komutan hiçbirini duymuyordu artık . Ayağa kalkmış,kah Memedin başında,kah Ahmedin, Hasanın...Her düşen askeriyle bir yanı hissizleşiyor...Adeta ölüme meydan okuyordu...
Hain çoktu,tuzak kurmuştu kalleşçe...Kaç şehit vermişti bilmiyordu Mesut...Etrafında birkaç askeri siper etmişti kendi vücutlarını komutanları içimde...Birşeyler söylüyorlar,engel olmaya çalışıyorlardı vurulmasına da Mesut çıldırmıştı etrafında yatan evlatlarını gördükçe...İşte o an bir kurşun vücuduna isabet etmiş sersemletmişti de hiç acı hissetmiyordu komutan...Yere düşmeyecekti bu hainlerin inadına,,,Yere düşerken de birkaçını indirecekti enazından...Sekizinci kurşun değerken vücuduna artık nefes almakta zorlanıyordu da silahını bırakmıyorduMesut komutan...Yanıbaşında onu korumakla görevli İbrahim bu anlık çatışmada yaşananları hayretle izlemiş dahası komutanını korumak için canhıraş mücadele etmişse de komutanı kucağında şehit olmuştu...Ölürken bile gülüyordu bu dev adam...
Bu kalleş pusu bittiğinde yeni takviye birlikleri gelmeye başlamış terörüstler arkalarında bıraktıkları yedi leşleriyle kaybolmuşlardı. Mesut'un birliğinden 13 Memed şehitti...En son şehit de Mesut olmuştu...Mesut gülerek veda etmişti ...
Bir anda şehitlerle beraberdim...İhaneti yaz dediler ...Herkes bilsin herkes görsün ki....Bu topraklar ,ç,n düşen ölen vaRSA vatandır...Biz varız ,biz...
Onlara sözümü tutamadım ,ihaneti yazamadım yaşadıklarını hissettim onu anlattım analatmaya çalıştım ...Gözlerim nemli...yüreğim elemlş...
Türk Milletinin başı sağolsun Allah mekanlarını Cennet yapsın...
(
Yine Vuruldum başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
15.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
