Tutuklanmalarýn son dalgasýndan sonra artýk ortam durulmaya baþlamýþtý.Yetmiþin üzerinde tutuklu vardý da henüz mahkemeye çýkmamýþtý hiçbiri,neden suçlandýklarýný da yönlendirici basýn aracýlýðýyla öðreniyorlardý.Hapishanede belirli saatlerde televizyon seyretmelerine müsade ediliyor bazý kemik yalayýcýsý akmedyanýn gazetelerinin girmesine izin veriliyordu.Muhalif görünen ya da olan tek bir gazetenin bile okunmasý cezaevine girmesine müsade edilmiyordu.

Lutfi içerdeki tutuklularý izledi ilk günü,özellikle eski ocak baþkaný sýcak davranmýþ,yakýnlýk göstermiþti.Ýþçi partililer kim olduðunu anlamak istercesine uzak durmuþ izlemiþlerdi,ordu mensuplarý ise soðuktu bu yeni gelen kiþiye karþý.Lutfi ise hepsine karþý ne yakýn ne uzaktý.Çünkü hiçbiriyle paylaþabileceði ya da paylaþtýðý bir þey yoktu.Ne siyasi yaný kimliði vardý ne de askeri özelliði...Siyaset onun için vatandý,milletti...Gerisi teferruat.Oysa karþýsýndaki insanlar bir ideal ve amaç peþindeydi...Baþka zamanlarda birbirini görmeye bile dayanamayan gruplar bir dava uðruna buraya düþmüþlerdi.Ülkeyi birlik ve dirlik içinde yönetemeyen gücü bertaraf etmek...en azýndan yargý öyle diyordu.Ya da dinlemeye takýlan telefon görüþmeleri.

Bayram gelmiþti ,hem de cezaevinde...Ýlk günü yakýnlarla yapýlmasý gereken açýk görüþme bu illetli tutuklulardan esirgenmiþ adeta diðerlerinden tecrit edilmiþti.Cezaevi yönetiminin belki de bakanýn emriyle böyle abes bir uygulama yapýlmýþtý.Ýkinci günü bu yanlýþtan dönülmüþtü de açýk görüþmeye müsade çýkmýþtý.Herkesin yakýný ,avukatý hazýrdý görüþme yerinde de Lutfi biliyordu ki uzaklardan ne ailesi ne de avukat gelebilirdi.Onun için odadan çýkmak istememiþti eski baþkanýn tüm ýsrarlarýna raðmen.Odasýnda bir sigara yakmýþ,olanlarý ,olabilecekleri düþünürken Ýlk günü kendini getiren gardiyan içeri girmiþ ve,
-Sevgili hocam odada sigara içmek...demiþti ki Lutfi sözünü kesmiþ,
-Yasak ,yasak...her þey yasak da ülkeyi satmak,milleti yok saymak yasak deðil...Tanrým ne biçim ülkede yaiýyoruz.demiþti.
-Boþver be hocam,herþey olacaðýna varýr.Niye bu kadar herþeyi dert ediyorsun.
-Haklýsýn dostum,haklýsýn...Nemize gerekti bu ülkeyi sevmek...mükafatý iþte burasý...Birileri gibi bu vatana kin kussak,milleti aþaðýlasak sanýrým baþüstünde tutulurduk...Ama yapamam,yapamayýz ki.
-Valla hocam bu derin mevzulardan anlamam,bana hangi suçtan kaç ay yatarsýn de sana saatini bile hesap edeyim...Ama kim vatansever kim hain bilmem bilemem...ha derin mevzulara daldýk da neden geldiðimi unutuyordum.
-Hayýrdýr sigara yasaðýný söylemek için gelmedin mi...
-Yok yok yahu hocam,ziyaretçin var adamlar bir saattir seni bekliyor...
-Kimmiþ gelen ,kimseyi beklemiyorum ki...
-Valla biri Ýlyas`mýþ arkadaþýn,öyle söyle dedi .Bir de avukat var galiba...

Lutfi hem þaþýrmýþ,hem de duygulanmýþtý.Kardeþi,dostu ,caný Ýlyas burdaydý ha...Onca yolu,zahmeti çekip hem de avukatla gelmiþti.Ýlyastan baþkasý da olamazdý,yapamazdý zaten böylesi dostluðu.Kardeþleri bile deðildi gelen,Ýlyas`tý ,gardaþýydý.Hýzla üzerini deðiþti ve koþarcasýna görüþme alanýna geldi...