Ýçinden çýkýlmayan sancýlar
Gam içinde nefesi yoran karanlýklar, teslimiyetten ari imanlar
Taklit üzre sýðýnmalar, akmasý adýna beklenen yaþlar,ferahlýk vermez bu acýlar
Yürek nar’a ram olmalý,ruhun firkate bir yol almalý,dilin kuruyup, hali hiçhýrtmalý


Varlýk senin deðil, sahibinin
Rabbim deyince inlemelidir nefesin, hakikate eriþmeli zerkettiðin kal’in
Azmetmelidir henüz þehrine kadir olmayan melalin, aþka meftun kýlan hasretin
Dinmeyi bilmeli içinde harap olduðun o kederin, esaret altýnda ki irade maslahatýn


Ne kadar yakarsan,anlamasan
Vecdine malik olmadýðýn bir ufkun seremonisiyle, sabah akþam çýrpýnsan
Ruhunun hakikatini haline vaaz eden kitab-ý celili anlamadan baþ üstünde tutsan
Hürmet adýna eline almaktan korksan ve içinde bekleyen, sancýlarý asla duymasan


Her cefada ah ile yanýp tutuþsan
Feryadýný hiç duymayan, o dilberin hasaretiyle bir ömür yanacak olsan
Topraðýn hüznünü baðruna bassan, yaðmurun hicranýyla gece gündüz kývransan
Sana senden ziyade yakýn olan Rabbi hiç anlamak için,aklýný ve azmini yormasan


Dikkat ve düþün en yakýnlarýný
Ve hatta senden hasýl olan evlat ve dillendirilen þefkat yakýnlýklarýný
Elini çeksen, himaya etmeyi biran býraksan, ruhunu dinlendirmek adýna kapansan
Nasýl bir ruh haline girerler,marazlaþan nazarlarla halini süzerler ve karþý gelirler


Emanetin ve zevcey-i hakikatin
Kuþku duymaya baþlar,bin bir zan içinde sorgulamak adýna anarlar
Efradýnla sana ve senin adýna sadakat gösterdiklerini bir çýrpýda siler atarlar
Anladýklarý vakit, keþkelere sýðýnýp bir birlerini suçlarlar, senin halini anlamazlar


Rabbine yakýnlýðýný anlayamazlar
Mukallit olmayý ve bu hal üzre kulluk yapmayý, iman addederler
La derken, reddettiklerini, ill derken kabul ve tastiklerini sual eylemezler
Etrafýndakiler misali yaþamayý arzu ederler,çünki “ne derler” adýnada nedensizler




Mustafa CÝLASUN