Sevgili!...
Sana hüzünler diyarı
Gönül ellerinden yazıyorum
Özlem bulutları yüklenmiş
Cümle cümle, yağmaya hazır
Beni anlar mısın, bilmem
Gene de anlatacağım
Bilmen gereken, her şeyi
Yüreğimde ki tutkuyu, anlatmaya
Ne lügatim yeter
Ne sözcükler, ne kelimeler
Seni tanıdığımdan beri
Ne yollar kat ettim
Gönül kervanıyla
Farkında değilsin
Ay şavkı gibi, vurdu yüzüme
Sevdan derinlerden geldi
Oturdu yüreğime
Silsile oldun, benliğim de
Efil efil yelendin bende
Mekânı eylediğim, gönül evinde
Kalmaya kararlıyım, yitene kadar
Gönderime çekilen, gönül ufkumda
Yırttım eskiye dair, bayraklarımı
Aşk-ı Saadetim, olacak senli
Himmet eyledim, her dem kendime
Füyuzat eylerse, Rabbim
Sanadır dilek ve dualarım
İştiyak eyler, her dem ruhuma
Ummanlardan daha derin
Kâinatın sırrından, daha sır
Yürektir ki fizana sürülen
Sanadır, anlatılan sana
Anlamasan da, can sağ ol der
Evrenim kapanır
Başka bir öte alemde
Ruh yeniden can bulur