Hayatın en acımasız yanını öğrendim yokluğunda..
Keskin bir bıçak üzerinde yürümeyi, Sensiz geçen her anımda yaşama yenik düştüğümü... Her gün düşlerimde bir kez daha küllenen aşkımıza saatlerce ağladım.. Kimsenin haberi olmada yalnız ölüyorum... Yalnız ve çaresiz.. Artık tüm odalar karanlık geliyor bana, sensizlik bir hastalık gibi sardı bütün bedenimi.. Gözyaşlarım hayata bir tokat vurmuş gibi süzülür gözlerimden Yalnız ve çaresiz ölüyorum... Sensizlik ışıkları sönüyor, bedenim soğuyor ve en zoruda seni görmeden toprak oluyorum... Ben artık toprağa karıştım sevgilim.. Yıkık hayallerim ve Sensiz geçen günlerimle ÖLDÜM....

^^TÜKENMEZ KALEM^^
( Yalnız Ölüm başlıklı yazı İsmailYALNIZ tarafından 28.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu