En son bıraktığım yerdeyim seni.

Her şeyinle hatırlamak ister gibi.

Sessizce yürüyorum koridorlarda,

Yokluğuna , bıraktıklarına sitem eder gibi.

 

Gözyaşlarımı ilk gördüğün yerdeyim.

Şimdi anlamsız belki de senin için.

Çünkü yoktu hiçbir şeyden haberin,

Oysa dökülen her damla senin için.

 

Gözlerimizin kilitlendiği yere gidiyorum.

Yavaş ve sakin adımlarla ilerliyorum.

Çünkü ne göreceğimden eminim.

Sen yoksun ki gerçek olan hayalin.

 

Bana dokunduğunda cız etti ya içim,

Ama sen duymadım tıpkı haykırışlarım gibi.

Yüzüm alev alevdi  görmedin, sevgim gibi

Bekledim oysa gelmeyeceğinden de emindim.

 

Şimdi orda oturuyorum,  seni  ilk gördüğüm yerde.

Gören boşlukta yolumu kaybettim zanneder.

Oysa haberi yok kimsenin , orası senin yerin.

Şimdiyse boşluğu dolduran koskoca bir hayaldin.

( Geride Kalanlar başlıklı yazı Zeynep İlten tarafından 29.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu