Ömür boyu doğruları savundu,
Haktan yana oldum diye avundu,
Ne bir böbürlendi, ne de övündü.
Bir ülkü deviydi, Necdet ağabey.
Lise yıllarında başladı sürgün,
Korkuya kapılıp olmadı durgun,
Dost dediklerinden çok yedi vurgun,
Bir ülkü deviydi, Necdet ağabey.
Mahpuslarda yattı yıllarca sene,
Geçmedi davadan yılmadı yine,
Bir hamle yaparak geçti hep öne,
Bir ülkü deviydi, Necdet ağabey.
Mahpustan çıkınca daim hız aldı,
Vurguncuyu ifşa etti, haz aldı,
Emeğine karşı gayet az aldı,
Bir ülkü deviydi, Necdet ağabey
Unuttu neşeyi, unuttu toyu,
Barak ovasından Türkmen’dir soyu,
Dosta mülayim, düşmana sertti suyu,
Bir ülkü deviydi, Necdet ağabey.