Üstadým KARAKOÇ babam yaþýnda,
Ýnþallah makamýn görür düþünde,
Azmine bakýnca yirmi yaþýnda,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda

Hak yol Ýslam dedi herkes þaþýrdý,
Söylediði zaman büyük kusurdu,
Çok insan duyunca aklýn þaþýrdý,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda.

Yayýnlamaya ”Vur emri” ile baþladý,
Birçoðunu yere çaldý; haþladý,
Arada taþlandý çok kez taþladý,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda

“Mübarek fermandýr bu kan yazýsý”
Korkmadý yýlmadý saðlam pazusu,
O bu memleketin ana kuzusu,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda.

“Islatmadý sularý” kuruttu içti,
Zalim týrpan oldu ayrýklar biçti,
Zalime kötek, mazluma kucak açtý,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda.

Bir çobanla tanýþtý mektuplar yazdý,
Hâkime doktora nameler düzdü,
Gün oldu sevinçli ve candan bezdi,
Ýman,ahlak onda,cesaret onda

“Dosta doðru” dedi geri dönmeden,
Gönlünde oluþan þule sönmeden,
Kimseden korkarak pýsýp sinmeden,
Ýman,ahlak onda,cesaret onda.

Sýladan Hasan’a mektuplar saldý,
Kimisi zehirdi kimisi baldý,
Devlet tarlasýndan ayrýklar yoldu,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda.

Düz gider yollarý hep dosta doðru,
Âlem-i islama yapardý çaðrý,
Sefil gördü dostu sýzladý baðrý,
Ýman, ahlak onda, cesaret onda.

10.06.2009
OÐUZSOYLUM