İKİ SATIR
Kalemim izin verir mi? Bana şiir yazmaya,
Kelamla kafir tahtını vurup, yıkıp bozmaya.
Türk’ e oynanan oyunu tezden eritmek için,
Yazılan hain tezleri bir bir çürütmek için.
Bu Anadolu dünyanın asil, yiğit harmanı,
Kudretsiz zamanda bile kalkar yazar fermanı.
Bitmek tükenmek bilmiyor Türk’ün celal başında,
Baksınlar Kürşat ordusu oldu bela yaşında.
Boşuna saldırmayınız, bizler takke, sarığız,
Yumuşak başlıyız fakat biraz kafa kırığız.
Sukünet tavrımız edep, usülümüz hayadır,
Örgüt,sendika,derneğim,partim,rozet boyadır.
Toplanırız bir araya demir yumruk oluruz,
Tüm hesapları sorarız boş başlara vururuz.
Kurulan hain senaryo yetmez bizi bölmeye,
Kucaklaşır ve yürürüz and içeriz ölmeye.
Gün olur tetikler düşer, kahpe düzen bozulur,
Millete kazan kaldıran korkunç sonunu bulur.
Kazmalar kürekler çıkar, derin mezar kazılır,
Türk vurur yine haçlıya,kutlu destan yazılır.
Akyüz’ ün varmıdır bilmem sizde biraz hatırı,
Varsa derinden anlayın bu son iki satırı.
Soylu iman denizinde, kafir gemisi gitmez,
Şanlı topraklar üstünde, vatan delisi bitmez.