AŞKIN VE ÖZLEMİN ARASINDA
KALDIM, DUY SESİMİ SEVGİLİ
Neden aşkla yüreğime, doldun ki?
Bu kadar, azken bende.
Uykularım kaçıyor, sana özlemimden.
Unuttum! Aylardır görmediğim yüzünü,
O halde, yüzünü unuttuğum sevgili...
Her gün, bir fazla içime,
Dolmana sebep ne? Bilmiyorum…
Mevsimsiz sevdim seni!
Mevsimsiz aylarda aradım,
Aşka dair, her şeyi.
Gözlerimdeki katreler,
Yokluğuna dökülüyor.
Uçurumlardan düşercesine, her gün,
Sensizliğe düşüyorum.
Tut ellerimden, izin verme,
Sensizliğe, kayıp gitmeme.
Karanlıklara yükledim,
Sessiz çığlıklarımı, duy diye!
Yankılanır, kâinatta sesim,
Ses ver, sesime sevdiğim.
Yeter artık, dayanılmaz,
Acılarda yüreğim.
Ölümüne severken,
Sensizliğe mahkûm edileceğimi,
Bir yudumuna dudaklarımın,
Kanarcasına, bekleyeceğini bilseydim,
Hiç gelmezdim sana.
Bulmazdım, gözlerindeki aşkı,
İzin vermezdim, sevmene,
Yüreğime girmene, asla!
Benliğimi benden, almana.
Şimdi, çaresiz hastalık gibi,
Sensizlik hastasıyım.
Tahammül kalmadı,
Böyle arada olmaya.
Ya gel dermanım ol,