Zaman ne kadar ilerlese bile,
Muhakkak aklın da yüreğin de
Hep kalıyor geçmişte...
Ve mühürlenir dilin keşkelerle!
Keşke dersin; keşke...

Zaman ne kadar ilerlerse
O kadar artıyor keşkelerin
Ve yalnızlaşıyorsun git gide...

Düne kadar yalnızlık nedir bilmezken
Bir bakıyorsun ki;
Yalnızlık var yanında sadece.
Sonradan anlıyorsun ki
Zamanla yalnızlaşıyorsun.

Hayat bu işte,
Hep gerçekleri gösteriyor.
Hayat bu işte,
Herşeyin sonu hep yalnızlık oluyor!
( Zamanla Yalnızlaşıyoruz başlıklı yazı Oğuzhan ATEŞ tarafından 15.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu