Elveda ey tepeler, elveda kızıl nehir
Elveda ey sevgili, elveda sultan şehir
Elveda sevdâsıyla sarp kayalar deldiğim
Binlerce tövbe edip sonra geri geldiğim
Elveda yüreğimde dinmek bilmeyen sızı
Bu delinin sahibi, bu yüreğin hırsızı
Elveda vâdilerde aradığım maralım
Gönül denen ülkede hüküm veren kralım
Elveda ümit burcum, dişi kurdum elveda
Şu mekansız dünyada yerim, yurdum elveda
Elveda hatrı için karlı dağı aştığım
Sevdâ denen illete bilmeden bulaştığım
Elveda kem gözlerden sakındığım Gülperi
Böyle kapanacakmış bu sevdânın defteri
Elveda kızgın çölün yedi veren çiçeği
Elveda hayatımın değişmeyen gerçeği
Elveda bugünkü gün, elveda mevcut hâlim
Elveda Merih gözlüm, elveda ey Zuhâl’im
Elveda karanlığa inatla ağaran tan
Senelerce yazıp da bitirmediğim destan
Elveda gözlerimin dinmeyen kanlı yaşı
Hasretimin zirvesi, vuslatımın telâşı
Elveda gülüşüyle karakışı bitiren
Artık ıssız bir koya yol alıyor bu tren
Elveda şehitlerin elindeki kınası
Elveda şu rûhumun dinmeyen fırtınası