Savrulurken rüzgârda kuruyan yaprak gibi
Bu sevda yasak bize dokunamam tenine
Yabancý olduk þimdi çatlayan toprak gibi
Ne oldu da tükendi bitmeyecek ilgine

Ne kadar aðlasam da anladým ki her þey boþ
Dokunma bam telime bu gönül zaten sarhoþ
Etmem artýk þikâyet dünya sensiz öyle hoþ
Dönsen de bakmam sana koþ artýk sen dengine.

Özlem sevgiye dair gönül ona akýyor
Serzeniþim kendime yakan beni yakýyor
Bilseydin ki bu gözler can evinden bakýyor
Derinlere inerdin takýlmazdýn rengine

Artýk bu son elveda Kaf daðýný aþtým ben
Bir hayalden sýyrýlýp gün yüzüne düþtüm ben
Hüzünlerden arýnýp mutlu düþen yaþtým ben
Ýhtiyacým yok artýk kadir bilmez sevgine.

SERAP ATAY
20-8-2011