Bir Yerde karanlýk gördü mü hemen oraya hücum eden ve geceleri aydýnlatan yýldýzlar gibi aþkýn da karanlýk yüreðime iþledi ve aydýnlattý yüreðimi.Iþýðým olan seni nihayet buldum ve de seninle çok mutluyum.Önüme hergün sevinçlerle,mutluluklarla dolu seçenekler sunuyorsun, mutlu olmamý saðlýyorsun herþeyim.Senden önce hiç böyle bir þey yoktu...Sen geldin herþeyimi deðiþtirdin ve deðiþtirmeye de devam etmektesin bitanem.Her günüm her aným hüzünlerden, yalnýzlýktan ibaretti. Ýyiye dair,mutluluða dair hiçbir þeyim yoktu; çünkü ümidim ve inancým yoktu. Ne zaman ümit etmeye kalksam,ne zaman hayal kursam hep yýkýlýyordu.O yüzden hayal kuramýyordum ve geleceðe dair hiç ümidim yoktu.Ne de olsa senaryo belliydi:sevinç ve mutluluk görünümlü bir hayat,mutluluk düþünen ve hayaller kuran ben,hep hüzünle ve hayal kýrýklýklarýyla noktalanan bir son!hayatým hep böyle bir senaryodan ibaretti ve benim rolüm ise belliydi;hüzün!Çok þükür ki sen çýktýn karþýma.Artýk sen varsýn dünyamda,.Bunca zaman beni bulmayan sevinçler ve mutluluklar meðer senin geliþini beklemiþler bitanem.Ýyi ki de beklemiþler çünkü sen beklediðime deðersin! Henüz yolun baþýnda olmamýza raðmen geleceðe dair çok ümitliyim...Ümidim oldun belki de ilk kez böylesine geleceðe dair ümit verdin inanç verdin bana...Yoksa böyle olamazdým kesin. Ne mutlu bana ki seninleyim artýk.Ýçinde sadece SEN olan bir hayatým var artýk!Gerçekten bekleyince,sabredince oluyormuþ,murada eriliyormuþ.Bana bunu öðrettin.Þükür ki seninle muradýma erdim çünkü seninle hiç olamadýðým kadar çok mutluyum bitanem!Sen hüzünlerin sonu mutluluklarýn miladýsýn! Ýyi ki yanýmdasýn, iyi ki varsýn ve benimsin!