Semazen
Buğulu bakışlarından kaydı yine bir
akşam,
Bir damla yaş süzüldü, gül solgunu yanaklarından,
Kavuşturdu
ellerini bağrına,uzaklaşırken yavaştan,
Sızılı bir matem müjdeledi mehtap
,simsiyah saçlarından.
Divanesiyken her dem,yıkanırdı
hazanda zaman,
Kızılın vakti dolarken,aldanırdı sukütüne insan,
Bir
gülümseme seyrirdi,suskun dudaklarından,
Sökülürken gölgesi sezsizce,
kehribar sarısından.
Semazendi şeffat teni,çıkarırken yüreğini kınından,
Öyle bir darbe ki!damlardı kanından binlerce can,
Vururdu vuslatı acımadan defalarca,hep aynı yaradan,
Sıyırıp alırken geceleri, hiç doğmayacak sabahlardan.
Ü.Seyhan
(
Semazen başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
22.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.