Buğulu bakışlarından kaydı yine bir akşam,
Bir damla yaş süzüldü, gül solgunu yanaklarından,
Kavuşturdu ellerini bağrına,uzaklaşırken yavaştan,
Sızılı bir matem müjdeledi mehtap ,simsiyah saçlarından.
 
Divanesiyken her dem,yıkanırdı hazanda zaman,
Kızılın vakti dolarken,aldanırdı sukütüne insan,
Bir gülümseme seyrirdi,suskun dudaklarından,
Sökülürken gölgesi sezsizce, kehribar sarısından.
 
Semazendi şeffat teni,çıkarırken yüreğini kınından,
Öyle bir darbe ki!damlardı kanından binlerce can,
Vururdu vuslatı acımadan defalarca,hep aynı yaradan,
Sıyırıp alırken geceleri, hiç doğmayacak sabahlardan.
Ü.Seyhan
 
 
 
 
( Semazen başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 22.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu