Kürþat hoca parkta gezerken kadirlinin çehresini deðiþtiren belediye baþkanýný birkez daha taktir etti...Ömer baþkan bir doktor hassasiyetiyle yýllardýr el atýlmamýþ köhneliði izbeliði yaþanabilir hale getirmiþti...Bu parkýn evveliyatýný bilirdi ,70 li yýllarda burasý adeta bir korku parkýydý.Ýnsanlar korkarak etrafýndan geçerdi,ipsiz sapsýz bir yýðýn ne idüðü belirsiz insanlar burayý mesken tuttmuþtu ve yýllarca da böyle kalmýþtý...Þimdi çevre düzenlemesiyle iþyerleriyle içindeki tiyatro,spor salnlarýyla adeta bir merkez haline getirmiþti...Gecenin hayli ilerlemiþ saati olmasýna raðmen sanki tüm Kadirli burdaydý..yol boyunca kafasýndaki onca sorulara raðmen bu güzellikleri görmenin huzuru vardý üzerinde...

Öðretmen evi bu parkýn hemen bitiþiðinde güney cephesindeydi...Yýllarca öðretmenlerden toplanan paralarla yaptýrýlan bu sýðýnak malesef günümüzde bir çok kurumda olduðu gibi birilerinin çiftliði olmuþ kar getiren bir kuruluþ haline dönüþtürülerek adeta öðretmenin elinden alýnmýþtý...Gerçi öðretmenlerimiz de malesef kendi deðerlerine sahip çýkamayan bir kuru kalabalýk olmuþtu Kürþat hocanýn gözünde...Ýnsanlar saygýnlýklarýný kendileri yaptýklarýyla elde eder dedi kapýdan içeri girerken...Kapýda yýllardýr öðretmen  evinin emektarý olan Derviþ karþýladý onu,
-Ooo hocam yolu mu þaþýrdýn gecenin bir vakti ne ararsýn buralarda...
-Yok derviþ yok ...bugün misafiriniz olmaya geldim,inþallah yerin vardýr.
-Kalmak için mi hocam ?
-Evet, bu saatte oyun oynayacak halim yok ya...
Derviþ Kürþat hocanýn kýzdýðýný anlamýþtý...hiç söz etmeden anahtarý çýkardý ve uzattý.
-48 NUMARA HOCAM
-Borcum
-30 tl hocam...
Cebinden 50 lira çýkarmýþ anahtarý alýp yukarýya çýkmýþtý Kürþat hoca.Paranýn üstü elinde kalmýþtý Derviþin...''''Neyse sabah veririm ''''diyip parayý yerine koyarken bir yandan da kapýlarý kapatmaya baþlamýþtý Derviþ de ,Kürþat hocanýn bu zamansýz geliþi hayli düþündürmüþtü...Ne iþi vardý bu saatte düzenli bir aile hayatý olan bu adamýn ...Aman neyse ne...demek ki bir sýkýntýsý var adamcaðýzýn belki de bir gece kaçamaðý ...''''diye düþündü.

Kürþat hoca odaya girmiþ hala olanlara bir anlam veremiyordu...Ne iþim var benim burada diye düþündü.Evim dediði o yerde o yabancý insanlarýn iþi neydi...Yoksa yanlýþlýkla baþka bir mahalleye baþka bir eve mi gitmiþti...Ama sarhoþ deðildi,yýllarca yaþadýðý acýlarý,sevinçleri gömdüðü o binanýn taþ duvarlarý deðil miydi,nasýl yanýlabilirdi ki...

Gerçi bugün sabahtan bu yana dahasý birkaç gündür yaþadýðý hangi olay durum olaðandý ki...Bunlarý düþününce yarýna býrakmalý ''''Gecenin hayrýndan gündüzün þerri, derdi ninesi gözlerini yumarken hala içinde gideremediði bir yýðýn soru vesvese vardý...