Arıya özenip bal yapacaktım
Dalına konacak gülüm olaydı
Yâr, yılanım dese, sarılacaktım
İsterse sonunda ölüm olaydı
Doğmadan kurmuşlar yola tuzağı
Kırıldı şevkimin dalı, budağı
Aş dediler bana işte Kaf Dağı
Aşardım elinde elim olaydı
Kaderimi kendim karalamadım
“Kaderi kötüdür” zaten soyadım
Kimseler tanımaz, sorsanız adım
Kuru bir kütükte dalım olaydı
Bıraktım bir yana gülü, çiçeği
Yıktım boş sarayı, çektim direği
Hayat böyle işte, işin gerçeği
Yâr gönlüne giden yolum olaydı
Kirpiğin okumdur, kaşların yayım
Hayal, hülya,rüya… Geçiyor ayım.
Vuslat nimetinde yok imiş payım
Saçlarından bir tek telim olaydı
Güneş’in doğuşu neşe katmıyor
Işınlar ruhumu aydınlatmıyor
Betim, benzim soldu, nabzım atmıyor
Ayakta duracak halim olaydı
İçin için yaktın, yandım bir ömür
Bir görsen içimi, simsiyah kömür
Ruhumu ayrılık alevi bürür
Eserin bu derdim, külüm olaydı