Ben hayallerin insanıyım
Hayal kurmak benim işim
Her gün hayallerimi büyütürüm ben
Öyle büyür ki hayallerim
Kaplar koskoca evreni
Çocukları hayal ederim en çok
Daha doğmadan ölen çocukları,
Aç, çıplak, geleceksiz, yarınsız çocukları
Hayal ederim de içim burkulur
Kopar yüreğim, gözlerim yaşlarla dolar
Utanırım!
Hele o sokaklarda kalan
Hele o köprü altlarında sabahlayan
Hele o tiner koklayan, kapkaççılık yaptırılan
Zavallı çocukları...
Arlanır, yerin dibine girerim
Sorumlu hissederim kendimi
Hayallerimde onlara kucak açarım
Onların yüreklerini parlatır, gönüllerini okşarım
Onlara baba olurum hayallerimde
Olmayan babaları olurum.
Doyurur, yüreklerine sevgi doldururum.
Eğitirim onları, yüreklendiririm
Hayata hazırlarım, iş veririm onlara
Mesleklendiririm hayallerimde
Onlar geleceğimiz, yarınlarımız bizim.
Yoksa nasıl bakarız yarınlara güvenle?
Okula gidemeyen çocukları hayal ederim
Ayakkabı boyayan, kâğıt mendil satan,
Araba camı silen, üşüyen, titreyen,
Bir ekmek parası için dilenen çocukları
Oldum olası yaralar yüreğimi
İçimi burkar çocuklar.
Hepsini birer birer toplayasım gelir sokaktan
Alıp birer birer yedirip, giydirip tertemiz
Koklayasım gelir.
Ama biz korkuyoruz ki onlardan
Çekiniyoruz, bize zarar verirler diye
Niye?...
Onları bu hale biz koymadık mı?
Biz sorumlu değimliyiz onlardan?
Hep üzülür, hep acırız ama hep kaçarız nedense
Halbuki hepimiz birinin elinden tutsak
Alıp birisini okutsak
Bir tane kalır mıydı sokakta?
Biz bu kadar yüreksiz miyiz?
Bu kadar sorumsuz mu?
Benim hayallerimde çocuklar var
Kalbim çocuklarla dopdolu
Ben hayallerin insanıyım
Hayal kurmak benim işim
Ben çocukları sadece hayallerimde severim
Onların başını okşadığımı hayal ederim.
Onları hayallerimde koklar
Hayallerimde büyütür beslerim.
Ama çocuklar yine açtır, çıplaktır, muhtaçtır
Ben hayallerimden çıkamam
Hayal kurmak güzeldir
Ben hayallerimde mutluyum
Dedim ya
Ben hayallerimle varım
Ben hayallerimde gerçekten koparım
Gerçeklerden korkarım
En güzel hayali ben kurarım
Ben büyütürüm hayalleri en çok
Benim hayallerimin sınırı yok!
Alır bütün çocukları lunaparka götürürüm
Onlarla birlikte atlıkarıncaya biner
Dönme dolapta onlarla birlikte dönerim
Ben hayallerimi çocuklara adadım
Ben hayallerimde ta ana rahminde sahip çıkarım çocuklara
Onlar hastalandığında yanlarında ben varım
Üşüdüklerinde ben örterim üstlerini
Ben alırım ayakkabılarını, üstlerini ben giyindiririm
Gece korktuklarında ben olurum yanlarında
Onlara en güzel masalları anlatırım
Derlerini bana söylerler, duygularını ben paylaşırım
Benim hayallerim yücedir
Benim hayallerim sınırsızdır
Önü açık hayaller kurarım
Öyle hayaller kurarım ki;
Tek bir çocuk kalmaz sokaklarda, köprü altlarında
Okula gitmeyen tek bir çocuk bırakmam.
Hayallerimde çocuklar dövülmez benim
Onları sevgiyle büyütürüm
Hoş görürüm kusurlarını
Eğitirim, öğretirim doğruyu, güzeli
Yüreklerine sevgi tohumu ekerim.
Dedim ya
Benim hayallerim güzeldir
Ben hayallerimle varım
