Hadi doldur yavaşça bir kadeh daha
Anlatayım tüm gerçeklerimi sana..
Kelimelerin konuşmaktan bitap düştüğü an
Bak yüzüme ve dokun gözlerime bakışlarınla..
Çaresizlik bu ya; gereksiz yere özgür bırakılır da
Atmosfere onca ses, bir kez olsun
‘seni seviyorum’ diye haykıramam!
Anlıyor musun beni dostum.?!
O hiçbir zaman anlamadı beni
Ve inan bana şu zıkkım olmasa sen de anlayamazdın beni..
Anlıyor musun!
Herkes; gördüğünü bir kenara bırak
Duyduğuna inanır olmuş!
O da herkes gibi olmuş,
Açmış kulaklarını yummuş gözünü beni bekliyor..
Sevdiğimi söylemekten ziyade
‘açsana gözlerini kadın!’ diyebilmek isterdim
Görsün diye bakışlarımı..
Görmedi dostum..
Bilemiyorum; şimdi hangi sözcükte sevilir hangi gözlere bakar..
Neyse dostum;
Dert oldum kadehine
Mezeyi rezil ettim yine..
Çok özür dilerim, gereksiz yere konuştuğum için..
Affet!