Online Üye
Online Ziyaretçi
Sana ithafen çocugum
Bir kaç bilmece kucağında sallanan
Hayallerin kundaklanması gibi
Geliyorum kıyına
Biraz masal sıkıştırsam dilimin ucuna
Örselenmiş
Bütün yaşamdan uzak
Pembe düşlerle süslenmiş
Öykülere nağme...
Ki sen
Herşeyden habersiz kalabilsen diye
Çırpınmak bir yana köşemde
Çırılçıplak bir
Kavgaya dönüşüyorum kendimde
Yüreğime dokun ki
Yumuşaklık dökülsün sol yanıma
Her gecenin zifrinde
Süzülmüş ışıkların
Sarnıç niteliği taşıdığı
Umut kuyularına atasım geliyor seni
Koca bir istanbula
Yakıştıramam bedenini
Kız kulesi kadar çılgınlaşırsın diye
Bazen de
Mavinin ortasında
Köprü kurarsın diye ulaşılmazlıklara
İşin aslına gelince çocuğum
Çiçeklerin bağrında
Uyutabilirsem seni
Varsın koca bir şehir dizilsin önüne
Özünde bir vijdan türküsü
Çağırabildiğin kadar çağır
Sonrası
ineceksin hayatın merdivenlerinden nasılsa
Adım adım
Hani 'biraz yiyecek'
Dedikleri an delenen yanıma
Aldırma!
Seni sevgisiyle besleyebilecek kadar
yakınen ilgi harmanına sürükleyenleri
sakın ola ki unutma...
Olanlar olacak çıkarı yok
Yaşayabilmek kalır payımıza
Rengine
Diline
Belinin inceliğine aldırmadan
Nefes al şimdi
Cennette buluşalım çocuğum...
El ele....
@yb€L
Yazarın
Önceki Yazısı