Öfkemin Dağlarına Otağlar Kurdum
öfkemin dağlarına otağlar kurdum,
yaktım etrafındaki tüm çiçekleri
umutlarımı savurdum uçurumlara
kara
soğuk
hareketsiz ağaçlar,
ağıtlık birer heykeldi yamaçlarımda...
öfkemin dağlarında ağladım sana
önce kuşlar terketti
sonra börtü böcek
umudumu sardığım her kanat kırık
her dal meyvesiz
her göz yaşlı
her bel bükülmüş...
öfkemin dağlarında otağlar kurdum sana
çıkmaz sokaklara vardı yollarım..
öfkemin dağlarında otağlar kurdum sana
kara
susuz
kör
en çok da güneşsiz kuyulara saldım seni...
yağmuru bereketsiz
susuz bulutlara verdim gözyaşını
bir yılanın dilinden damlamadı ana sütün...
öfkemin dağlarında
yürüdüm yalın ayak
başı boş.
Serseri rüzgarlara dost
her yağmur sel
her kıvılcıma yangındım..
varsızlığın..doruklarda..isli bir sis...isli bir…
öfkemin dağlarında otağlar kurdum sana
oysa ben
hep yalınayak
çırılçıplaktım
ateşin yakmadı ayaklarımı
yokluğun bir vurgun değildi
hiç savrulmadım sebepsizliğinle...
öfkemin dağlarında otağlar kurdum sana..
öfkemin dağlarında otağlar kurdum…
14/06/2010
ödemiş
(
Öfkemin Dağlarına Otağlar Kurdum başlıklı yazı
n.kaygısız tarafından
22.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
