Sanki mahzun bir nefes gibiyim
Sessiz ve kimsesizliðin eþiðinde nefes nefese acizim
Aklýma geldikçe kalbi fakirliðim, nefsi zafiyetlerim ne kadar yabani biriyim
Ýnsan süretinde yaþayan, aþkýn ve sevdanýn firkatini anlamayan berduþ misaliyim

Ýçim acýyor, deva bulunamýyor
Hazanýn her rengi hissiyatýmý burkup daðlýyor
Okunan ezanlar yüreðime sýzý veriyor, davetin þehredilmesi ihmal ediliyor
Ruhum aþkýn vecdine hasret, gazyaþlarým narýn çehresinde gizleniyor,ne söylüyor

Neden bir boþ vaktim olsun
Zamaný hoyratça harcýyan yabanlýk kalbimde aklý, izaný hiç býrakmasýn
Gün aðarsýn, uyuyan idrakim suskun mu kalsýn, aþkýn feyzi yakamý býrakmasýn
Ruhum ahdiyle anlamlaþsýn, aklým kat a bir çýlgýnlýk yaþatmasýn, aþka yakýnlaþsýn

Yollar þimdi ne kadar sakin
Terk edilmiþ hanlarýn sessizliði, terk edilmiþliði hangi yüreklerde kaim
Duvarlara yazýlam meramlar þimdi sahipsiz kaldý, zaman kime anlattý, kim mukim
Mazi nasýl bir keder, ibret alýnmayýnca eleme gark eden deðer,ah u zar eder vaktim

Çocuk karakaçan üzerinde
Sanki bin hüznün renginde, umutlarý solmuþ bir vadidin sakinliðinde
Hiçbir yöne bakmýyor, boynu bükülmüþ bir þekilde ilerliyor, kimbilir ne düþünüyor
Yýlgýnlaþan hali çok uzaklardan okunuyor, sanki içinde büyümeyen sevgi kuruyor

Ne kadar hayýflandým
Birde dönüp kendi halimle karþýlaþtýrdým, hicran bana sesleniyor
Yitik umutlar merak ediliyor, solgun nazarlar artýk kalbime bir þevk zerketmiyor
Sürurun hasreti var, her nedense yüzümü güldürmüyor,bir ömür niye hasrediliyor

Ahenksiz bir ses dikkatimi çekti
Meðerse karakaçan iþtiyaka gelmiþ, hemcinsini fark etmiþ, ne ilginçti
Çocuk zapdedemiyor, yularýný ne kadar çekse durmak bilmiyor, güdüler mi cazipti
Ýnsan ve hayvan her ikisi de farklý duygularýyla yaþayan,aklý olan ve nefsi bulunan

Çocuk meðer ne kadar þaþkýndý
Aklý ve izaný olan bir candý, nefsi muarýzlara karþý zayýf bir hicrandý
Bahtýnýn her sahnesinde sözü bulunan hissiyattý, yoksa kul olmak nasýl bir farktý
Aþkýn ruha ve kalbe olan yakýnlýðý azim ve niyetin saflýðý ihlas muvacehesince ardý


Mustafa CÝLASUN