Uslanmaz ayaklar hayra gitmiyor
Buğulanan gözler yarini arar
Gönüle yerleşen dertler bitmiyor
Duygu yüklü sözler ruhları sarar
Nefisler azgındır koyma aşına
Sonra neler gelir garip başına
Vallâhi yakışmaz olgun yaşına
Düşmanlar gülerek haline bakar
Sevgiyi ten değil gönül arıyor
İçinde olanı Rabb’im görüyor
Bilinmez ki kader neler örüyor
Dilerim sevenler sevdaya kanar
Şaşıran nefisler laf dinlemezse
Helâl ve haramlar bilinmez ise
Kabaran nefisler uslanmaz ise
Günaha girerek ateşte yanar
Zâlim nefislerden çekilen yeter
Efkârlar basınca dumanı tüter
Kalpteki ışıklar gühanı yutar
Rabb’im sabredeni Cennet’e koyar
Özkanlı yanılıp hatalar yapma
Nefsine uyarak harama sapma
Rabbimin sapsağlam ipinden kopma
Hakiki âşıklar Kevser’le doyar.
18.05.2004