ÖLÜM FARKI

Bütün canlýlar ölümü tadacaktýr. Ýnsanlar, hayvanlar, bitkiler kendileri için belirlenmiþ bir süre içinde yaþayacak ve öleceklerdir. Bu dünyadaki en gerçek þey ölümdür. Yaþayanlar kaçýnýlmaz bir þekilde türlü ölümlere tanýklýk edecekler ve sýra kendilerine gelince de yine kaçýnýlmaz sonla karþýlaþacaklardýr. Kýsaca ölüm doðal ve bir o kadar da olaðandýr. Ýnsanlarýn bu doðal durumu olaðan olanýn sýnýrlarý dýþýnda algýlamalarý doðal deðildir. Küçük yaþtan itibaren insanýn bu doðallýðý yaþamasý, alýþmasý ve kanýksamasý gerekir. Aksi insan için sorundur ve çözümlenmesi gereken bir risk ve tedavisi gereken bir rahatsýzlýktýr.
Kurban ibadeti bir bakýma insaný bu yönden eðiten ve olgunlaþtýran bir ibadettir. Bazýlarýnýn vahþet olarak nitelemesi, kendi baktýklarý ve gördükleri yerden öyle görünebilir. Kendileri açýsýndan böyle algýlamak da doðru kabul edilebilir. Müslüman toplumu olaylara kendi bakýþ açýsý ve algýlamasý içinden bakar ve görür. Müslüman’ýn bu olaya bakýþýnda vahþet deðil, þefkat, merhamet ve teslimiyet vardýr. Bunu ancak müslümanca bakýþ içinde olanlar anlayabilir. Böyle olunca da herkesin bizim gibi görme ve algýlamasýný beklemek boþunadýr.
Dünyada her gün ihtiyaçlar dolayýsýyla milyonlarca hayvan kesilmektedir. Ýslam dünyasý içinde de, Ýslam olmayan toplumlarda da insanlarýn ihtiyaçlarýný karþýlamak için dünyanýn çeþitli nimetleri bu arada hayvanlarda kullanýlmaktadýr.
Bir gün önce sadece et için kesilen bir hayvan bir gün sonra belirli günlerde bir ibadete vesile olmakta Yaratana kurban olmaktadýr. Ýkincisi için harekete geçen insanlarýn duygularý ile birincisi için harekete geçen insanlarýn duygu ve yaklaþýmlarý ayný deðildir. Ýbadet için kesilen bir hayvan, sýradan bir hayvan olmaktan çýkmakta bir Cennet biniti haline dönüþmektedir. Her ikisinin ölümü de ölümdür. Sonuçta her ikisi de insanlarýn ihtiyaçlarýný karþýlamaktadýrlar. Ama her ikisinin algýlanmasý ayný deðildir. Eðer hayvanlarýn belirli bir sorumluluk ve algýlamalarý olsaydý hangi ölümü tercih ederlerdi? Birçok kimse kurbanlýk hayvanlarýn kendilerince bunun farkýnda olduklarýný söylemektedirler. Var oluþ nedenleri insanlarýn ihtiyaçlarýný karþýlamak olan canlýlarýn ayrýca kurban olma þerefini taþýmalarý bir ayrýcalýk ve üstünlük olarak görülemez mi?
Ayný þekilde çeþitli nedenlere baðlý olarak insanlar ölmektedirler. Ölüm, bir vesileye dayandýrýlsa da hayatý ve ölümü Yaratanýn iradesi doðrultusunda, kaçýnýlmaz olarak gerçekleþmektedir. Yataðýnda ölen insanla Allah yolunda savaþýrken ölen insan görece ayný ölümle karþýlaþmaktadýr. Peki, her iki ölüm ayný mýdýr? Ýnsanýn kendine hayat veren uðrunda kendini, hayatýný kurban etmesi ve böyle bir ölümle ölmesi sýradan bir ölüm sayýlabilir mi?
Elbette ayný deðildir. Ýslam hayatý da ölümü de bir ibadet anlayýþý içinde karþýlamayý ve gerçekleþtirmeyi baþararak, insanýn sorumluluk bilincini kuvvetlendirmekte, dünyayý ve evreni bu pencereden görmeyi saðlamaktadýr.
Ýþte Ýslam’ýn hayata ve ölüme bakýþýný anlayamayanlarýn anlayamadýklarý da budur. Ýslam hayata hayat farký, ölüme ölüm farký getirirken bu iki nokta arasýnda çokça seçenek sunarak insanýn olgunlaþmasýný saðlamaktadýr.