İnanırdım insana
Aldatmaz diye bir kanaatim olunca
Maksadını aşan niyetler acı veren sahrada anlaşılınca
İçim titriyor nasılsa, keder başlıyor hiçbir muradım olmasa da
Niye ihtiyaç duyar
Yaren dediği halde yarı yolda koyar
En yakınlarımın bilmem ki fırsatçılığı ne zaman başlar
Düşünmek dahi bağrımı yakar, nefsin densizliği ancak aştan korkar
Beşer kalmak acıdır
Anlamaya muktedir nefesin kahrıdır
Devası ancak muhakeme ettiği nispette kalbine ilaçtır
Şehrettiği ölçüde farktır, ihsan üzre yaşarsa o vakit ibret-i nazardır
Nisa, suskun kalmamalı
Haddini ve hududunu hiçe sayan olmamalı
Kattiyen pişkinliğe vurup, edepten arileşip yaşamamalı
Kalbinin nazargah olduğunun farkında olup, aşk-ı hakikate kanmalı
Adam, akil nefes olmalı
Asabiyetten ve hınçtan elbette ki arınmalı
Nefsini itibara almamalı, hükümran olmaya adanmamalı
Gözyaşları her zaman firkatin şadına akmalı ve onun aşkına yanmalı
Güçün nispetinde ensin
Ne kadar tevazuu adına hesaba girersen arsın
Hizmet ehli olmak için neden ictinap edersin, bir nefes-i müddetsin
İyiliğin kadar mutebersin, niyetin samimiyeti kadar dikkate alınansın
Emanetine hor bakma
Sakın bağarıp,çağırmak için etrafa bakınma
Her bir vesilede hınçınla soluma, muhabbet ve sevgi edeptir unutma
Poyraza mazur kalan nebatata bir bak, nasıl kırılmış dalları, içinde yok umut
Tebessüm masrafsız
Hal ehli olmak riyasız olmalı sakın unutma
Takiye için nefesini şekliyete bürüyüp, avuntular içinde bulunma
Takdir-i ilahi anın, yaşadığın zamanın, ruhundan tebarüz eden hicranı anla
Gülü sakın kopartma
Dikeninden ürküpte, halinde maraz var sanma
Şayet bir tuhaflık varsa illa ki nefsinde, aklın ve izanın sahibiyle
İradeni nasıl kullanırsan bahtınla mukavelendir unutma, umuttan uzaklaşma
Mustafa CİLASUN
