Online Üye
Online Ziyaretçi
Umut bahçesinde açan güllerin,
Bakımını yapan bahçıvan olsam.
Sevgiliye giden ıssız yolların,
Yükünü taşıyan son kervan olsam,
Huzuru aradım, huzurda buldum.
Yalnızlığa düştüm, aşkla kavruldum.
Coştum, sakinleştim artık duruldum.
Dört mevsim solmayan erguvan olsam,
Nedamet duygusu yüreği sardı.
Amel defterimde günahlar vardı.
Azrail gelmeden kaç kez uyardı.
Ölüm döşeğinde bal kovan olsam,
Hoş görüyle erdim rahat hayata.
Ne kata imrendin ne de lüks yata.
Özürle silinir en büyük hata.
Sevgili yolunda kan revan olsam,
08/06/2011 Yaşar TAŞKESEN