Karanlıkta ak cübbeli bir adam,
Yürüyordu hızlıca ,ellerini sıkmadan
Ay ışığı yüzündeki gölgelere düşmüş,
Duruşunda sanki, zaman zamanı tüketmiş,
Hafif kambur beli,
Sıkıca tuttuğu asasında
Titriyor eli..
 Beklediği bir muştu, gizinde sanki yüzü,
Selavat getirirken hafiften yükseliyor sesi,
Adımları hızlanırken tükeniyor nefesi,
Yürüyor gelecek gibi birden eceli..
Hafif kambur beli,
Sıkıca tuttuğu asasında
Titriyor eli..
Gece gebe gibi, başka gecelere,
Tükenmiş güneş son buseyi,
Bırakmış son güle.
Kıyamet olsa, pişmanlığı gelmezdi söze,
Karanlık sezsizliği seçmezdi böyle,
Yürüyordu bir damla yaş sağ gözünde,
sıkıca tutttuğu asası sarsıldı,
Bismillah deyip düştü yere..
Bir tufan diz çöktü ,sıyrıldı ayak ucundan,
 Dayanadı ağırlığına, yarıldı yer birden
Soğuyordu bedeni kimsesizlikten,
Başını zoraki Kıble'ye çevirken,
Ya Hüda diye haykırdı!!!
Kalktı yerinden..
ü.seyhan
( İhtiyar başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 22.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.