Nemrut
Karun gibi zenğin
Vicdanıda körelmiş
Bir adam tanıdım
Yavruları sersefilken
İçindeki merhamet duyğuları yok olmuş
Ruhunu şeytana satmış adamın
Boynuna ilmeği geçirmek geldi içimden
Ey nemrut
Sağa sola caka satarken
Sızlamaz ki olmayan vicdanın
Fakirin halinden anlamazsın
Köpek bile, yemezken el kirini
Boğulacaksın elbet bir gün
Zıkkımlanırken
Deste deste kul hakkını
Ey nemrut
Ruhunu arındırmadan
Nefsine hakim olmadan
Ve de
Yavrularından helallik almadan nereye?
Ne işin var kabe de?
Ey nemrut
Kolaymı sandın hacı olmayı?
Tutacakmısın hacılığı?
Korkarım ki minada
Şeytan diye seni taşlarlar.
Ve bir kadın tanıdım
Kartal gibi kanat açmış yavrularına
Zalimlerin hüküm sürdüğü dünyada
Aldatılıp horlansada
Ezdirmemiş kendini nemruta
Onuruyla dimdik ayakta
Taç olmuş, namusu başına
Ey ülker yıldızı
Yeşil gözlü kadın
Tanışsaydık seninle
Başka bir yerde
Başka bir zamanda
Yar etmezdim
Seni asla nemruta...
Kul düşünce
Şiirime sesiyle can veren sevgili Hasan DAĞ kardeşime sonsuz saygılar sunarım.
(
Nemrut başlıklı yazı
Kul düşünce tarafından
22.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.