İlkbahar geldi geçti, sonbaharsa çok yakın
Kalmamış yâr mecâlim, ben sen miyim, sen ben mi?
Erken yağan kar gibi, saçlarıma ak düştü
Kalmamış yâr mecâlim, ben sen miyim, sen ben mi?
Elâ gözler yakışmış, o güzelim tenine
Hayranlıkla bakarım, hem boyuna, enine
Sarmaş dolaş olayım, kollarının yenine
Kalmamış yâr mecâlim, ben sen miyim, sen ben mi?
Yüreğimi öyle ki, sevgin ile ezersin
Nede güzel konuşur, inci gibi dizersin
Demeden leblebiyi, “leb” deyince sezersin
Kalmamış yâr mecâlim, ben sen miyim, sen ben mi?
Aşk ocağı yansa da, bacası tütmemeli
Bu sevdânın sonucu, hüsranla bitmemeli
Vuslat olmalı sonu, bu böyle gitmemeli
Kalmamış yâr mecâlim, ben sen miyim, sen ben mi?
Bu sevgi bir sevgi ki sanmayın hiç sıradan
Kavuşmaya bir engel, varsa kaldır aradan
Her şeyde var bir hikmet, kavuştur sen yaradan
Kalmamış yâr mecâlim, ben sen miyim, sen ben mi?
16/10/11
Leyla GEVREK