Birçok ilde birden

Gece uykularımız

Yarım çürük evlerimiz

Her gün kanlar döktüğümüz

Yollarımız bölündü

Şiddeti ikilemli

7,04 – 8,01 – gibi

45 saniye çok uzun bir süre

Sarsıla sarsıla öle dirile

Şehir şehir yıkıldık

Kanlı canlı enkaza döndük

Ölenlerimiz kepçe kepçe

Sahipsiz kimliksiz, toplu mezara

Yaralılarımız kayıplar listesine

                         ...Konulduk

Enkaz altlarından, cepten cebe

“Ne olur kurtarın” mesajları verdik

Her ilde ayrı ayrı, aynı anda

Feryat feryat ölümlere teslim olduk

Erzincan, Adana, Dinar’ı da biz yaşadık

Hiçbir ders almadık, alamadık!

Biliniyordu bu deprem

Bekleniyordu aslında yıllardır

Bu halk bilime değil

Kadere inandırıldı

 

Ve biraz daha çaldık yaşamımızdan

Yani demir, çimento, orman, denizden

Harman harman harmandan

Nefsimize uyduk hep

İnsanlığı çaldık özümüzden

Yiyeceğimizi içeceğimizi bile eyledik

                      ... Hormondan

Biz lükse laik bir milletmiyiz?

Yoksa bizi yönetenlere

Kul köle, bir illetmiyiz?

                   ...De haydi al işte

Bir ömür hizmet verdiğin

Devletlin yok ortada

Onlar

Bilim ve tekniğe, kulak tıkamanın

Aydın düşünenleri, içeri tıkmanın

İşçiyi, emekçiyi, emeklendirtmeden

Tabuta tıkmanın

Ve Susurluktan geçen katil çeteleri

Soyguncu, vurguncuları da

             ...Aklayıp paklamanın peşindeler

Sen hâlâ bekle dur enkaz altında

Kepçe kepçe mezarın

Belki de çoktaaan kazılmış

                          ...De haydi

Bir kat fazla atmak için

Rüşvet verdiğin gibi

Hazinenin üstüne

Beleşten konduğun gibi

Şu kanlı enkazdan

Bir rüşvet ver de

                 ...Çık çıka bilirsen

De haydi

Yer altı dünyasına baba saydığın

Önünde el pençe divan durduğun

Güya ucuza kapattığın

Beylik tabancanla havalar attığın

Ailene mezar yaptığın

Evinden çıkıp da vursana

             Şu mütahidi. Dan dan dan...

 

Hiç merak etmeyin siz

Şu size gelen yardımlar

Yine o babaların ellerinde

Hey... Kılıç kuşanmış

Örs çekiç tutmamış

Mektep medrese görmemiş

Osmanlının torunları

Yanlış politikanın

Yanlış insanları

               ...De haydi

Boşaltıldığın Anadolu’ya

                ...Dön dönebilirsen

Bırakıp geldiğin kerpiç evleri

Bağ bahçe, malı davarı

Her şeyin üstünde tuttuğun

 O saygınlığını, onurunu

               ...Bul bulabilirsen

Ne ilk nede son

Bu deprem

Şu yaşadığımız felaketleri

Unutmasaydık keşkem!

           22 – 8 – 1999

 

Hüseyin Zengin.

 

Onlarca yıl sonra durum aynı, değişmeyen dualar ve acı!  Kars depreminde ölenlere rahmet yaralılara acil şifalar diliyorum.

( Deprem başlıklı yazı huseyin--zen tarafından 24.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu