İnanç Ruhun Aşkıfirkati İhlas Sevdasıdır
Ne dirliğimde aşk ulvi bir sevdaNe birliğimde benliğim, ruhuma geçit veren bir süreyyaAşkın kadrine kanmak ve onun ecriyle yanmak kul için fark oluncaGözyaşları durmayan bir mecra,umut kalbimin didarında ki sultana ulaşıncaHulisi halin sahibi olmak ar saEdebin renginde nefeslenmek ruhun hilkatinde vuslatsaTaat ve ecir riyadan arişelen ibadet olunca, feyzin şevki bir başkaGözler uykuya hasret kalınca, izanın her hali idrake sual sorunca murat yakındaTesbihat, ruhun şiarında ardırİhlas ve izana muhtaç bırakılırsa nefsilik içinde ki hardırAkıl ve irade insana bahşedilen ne müthiş vicdandır, ati için vardırHesap edilmeyen fanilik içinde yeşertilen bühtandır, küllenen nar a bir itibardırNur ruhi mana da aydınlıktırNar yakan,yanmaya ihtiyaç duyan, feriyle aydınlatandırGöz farkı, ihsan edilen ferin müddet-i icabıdır, fer alınınca karanlık ne acıdırDuymayan kulak şimşeğin nidasına uzaktır, her sarsıntıda gizlenen aşk insanadırKainat, yer ve göğün tarifidirAkıl ne kadar kifayet edecek, azim ve merak ne vakit sevk edilecektirİnsan için tanzim edilen ne varsa, ruhun bizatihi misakında ki yadından sestirBeşer olmaktan kurtulan insan, kalbin farkıyla hakikat için yaşayan can bilecektirAkıl illa ki terbiye edilmelidirFarkı fark ettirecek nispette edeple bedelleşip aşk için yürümelidirNe kadar bilinçe erişirse, hilmin sahrasında feda için aşkın edebine bürünmelidirNefsini esir ettiği müddetçe hürdür, emel uğruna, umutlarını kurutan can değildirEvliya, aşkın halinde ki pirdirŞehredilmek için sarf-ı nazar eden ve nefsini okşayan da değildirNam salmak, ün kazanmak için gayret gösteren ne kadar sefildir, edepten aridirOysa kalbin sahibi bellidir, misak içinde olan ruh kimindir, nefisin ne için engeldirİki yolun tarifi var,unutmaHak ve batıl diye tarif edilen var ya, furkan o haline makıncaEsirgediğin merak, hilkatin olan beklenen fark, iraden azmine muhtaç oluncaAkıl ve ruh bizar kalır, tercih edilen hal, atin için ibretin resmini alır, kim aldanırSen uyurken, ruhun uyanıkKalbin ne kadar tarumar olmuş, kalk üşenme bir bak kime yanıkİnsan ancak kulluk farkıyla bağrı dağlanan sadık, firketiyle tutur dinmez açlıkBoşalır gözyaşları, teskin olur gönül sessizce, gecenin en bakir anının loş dirliğindeMustafa CİLASUN
(
İnanç Ruhun Aşkıfirkati İhlas Sevdasıdır başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
26.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.