Bir
yanımda Cehennem diğer yanımda Cennet
Harman
oldu duygular ne etsem bilemedim
Kabul
görmez kadere ettiğim bunca minnet
Alnımda
ki yazıyı ne etsem silemedim
Görünmeyen
pranga vurulunca bileğe
Gerek
kalmıyormuş hiç ne arzu ne dileğe
Kader
deyip katlandım çektiğim her çileye
Böyle
bir yazgıyı ben el açıp dilemedim.
Ben
şafağı beklerken zindan oldu geceler
Aşıma
zehir kattı görünmeyen cüceler
Mısrada
esir kaldı mutlu mesut heceler
Kederi
mutluluktan ayırıp bölemedim
Büyüttüğüm
umutlar kurşunlara dizildi
Sessizdi
çığlıklarım yaş gözümden süzüldü
Taşınmaz
oldu yüküm diz bağlarım çözüldü
Yığıldım
kaldım yere menzile gelemedim
Keder
denilen acı yüreğimden vuruyor
Her
gece ağlıyorum yaş gözümde kuruyor
Tekliyor
şu yüreğim ha durdu ha duruyor
Şu
yalancı Dünyada ne etsem gülemedim
Yaşamın
anlamı yok dört yanım karaçalı
Görmedim
ki ömrümde çiçek açan bir dalı
Musallaya
sürdüm de günde beş kere Salı
Ölmek
istedim ama bir türlü ölemedim