‘’Derlediğim gül bahçesinde mor menekşe’’

Acı rüzgârların,

Isırdığı dudaktan

Sesler anasona yatar

Gözlere çökmüş bulutlardan

Yırtılanı, dalgalar tutar

Volkan buruntusundan

Eğrilen evler toprağa çekilirken

Görünür ki,

Sancıları yüklenip taşımak

Bir boşluktan öteye biteviye

Kurgulanmış zaman aşka bellense

Gül bahçesine bitecek menekşe

Göğü arşınlayan yapraklarından

Gülistana süzülen her damlada can, toprağa