Karıştım sevdanın hüzün seline

Hasret ırmağına dökülüyorum

Yıllardır değmedi, elim eline

Doğrulmuyor belim, bükülüyorum

 

Ne yöne gittiysem, hep çıkmaz sokak

Tükendi mecalim, menzilim uzak

Başladığım yermiş, meğer son durak

Şöyle bir dokunsan yıkılıyorum

 

Sevmenin bedeli, ızdırap, acı

Sana göre ilaç yok der, otacı

Durmuyor bindiğim, elem aracı

Uçuruma doğru çekiliyorum

 

Gül ile dikenin farkı kalmadı

Çilemin otuzu, kırkı kalmadı

Dilimde hüzünsüz şarkı kalmadı

Sevda ateşinde yakılıyorum

 

Bakışları donuk, yüzü bulutlu

Gözleri diyor ki: Olma umutlu

Bütün arzum onu, etmekti mutlu

Üstelik itilip kakılıyorum

 

Yeter artık,  bekle deyip durmayın

Sabır saatini boşa kurmayın

Ok vurun onlarca, yama vurmayın

Tutmuyor dikişim, sökülüyorum

 

Gün be gün karardı yaktığım ışık

Olmadım felekle bir gün barışık

Dersiniz şurada yatar bir aşık

Hicran bahçesine, ekiliyorum

 

 

( Hüzün Seli başlıklı yazı A.Hadi BAY tarafından 8.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu